SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna w Ostrowcu Świętokrzyskim

3 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Dom w butelce : rozmowy z dorosłymi dziećmi alkoholików / Agnieszka Jucewicz, Magdalena Kicińska. - Warszawa : Wydawnictwo Agora, 2021. - 350, [2] strony ; 22 cm.

Autor

Jucewicz Agnieszka (1976- ). Kicińska Magdalena (1987- ).

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Dorosłe dzieci alkoholików (DDA) Dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych Alkoholicy Alkoholizm Alkoholizm w rodzinie Polska

Gatunek

Publicystyka

Dziedzina i ujęcie

Rodzina, relacje międzyludzkie Socjologia i społeczeństwo Psychologia

Wszyscy Polacy to jedna wielka alkoholowa rodzina - mówi jeden z bohaterów książki Agnieszki Jucewicz, dziennikarki "Gazety Wyborczej", autorki bestsellerowych książek (m.in. Czując, Żyj wystarczająco dobrze) oraz Magdaleny Kicińskiej, autorki głośnej "Pani Stefy" oraz redaktorki naczelnej miesięcznika "Pismo". "Dom w butelce" to zbiór mocnych, głębokich rozmów z dorosłymi dziećmi alkoholików. Jakie wyglądało ich dzieciństwo? W jaki sposób uzależnieni rodzice wpłynęli na ich dorosłość? Kiedy rozmówcy uświadomili sobie obecność alkoholowego spadku w swoim życiu? Czy i jak udało im się od niego uwolnić? Kim są dzisiaj? Autorki wiedzą co mówią - jak same przyznają, książka jest również rozprawą z ich własnym, rodzinnym doświadczeniem.

aktualnie wypożyczona

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia (ul. Siennieńska 54)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. W/159.9 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Mistrzynie kamuflażu : jak piją Polki / Magda Omilianowicz. - Wydanie I. - Białystok : Mova, 2020. - 211, [1] strona ; 21 cm.

Autor

Omilianowicz Magda

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Odbiorca

Dorośli

Temat

Alkoholicy Alkoholizm Alkoholizm w rodzinie Anonimowi alkoholicy (AA) Dorosłe dzieci alkoholików (DDA) Kobieta Rodzina dysfunkcyjna Terapia uzależnień Polska

Gatunek

Antologia Wywiad dziennikarski

Dziedzina i ujęcie

Medycyna i zdrowie Psychologia Socjologia i społeczeństwo

Piją z radości. Piją z rozpaczy. Piją, bo lubią lub same do końca nie wiedzą dlaczego. Przecież wszyscy wokół piją tak samo. Magda Omilianowicz rozmawia z kobietami, których życiem zawładnął alkohol, oraz z osobami z ich otoczenia: terapeutami i dorosłymi już dziećmi (DDA). Z tych wstrząsających wywiadów i opowieści wyłania się prawdziwy obraz Polki w szponach nałogu. Reporterka szuka odpowiedzi na to, dlaczego kobiety coraz częściej sięgają po alkohol oraz jak są postrzegane przez innych i przez same siebie. Przedstawia historie osób, których życie jest podszyte fałszywym poczuciem bezpieczeństwa, lękiem i wstydem. Jednocześnie skłania do przemyśleń: kiedy picie staje się chorobą? Gdzie leży granica między świadomym i kontrolowanym spożywaniem alkoholu a uzależnieniem? Czy to może dotyczyć także mnie lub moich bliskich? ____ Od Autorki „Tu nie ma wyjątków. Piją prawniczki, policjantki, lekarki i celebrytki. Pije się od nizin po wyżyny. Od kobiet, które odkurzają cudze mieszkania, po doktorantki. Od salowych po serialowe aktorki. Zwyczajność i pospolitość nałogu przeraża. Nie liczą się habilitacje ani platynowe karty. Tu panuje pełna demokracja, jak w każdej chorobie – bo alkoholizm jest przewleką chorobą, z czego jeszcze nie wszyscy zdają sobie sprawę. Chorobą, którą można leczyć. O ile chce się o siebie zawalczyć i podjąć leczenie.”

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia (ul. Siennieńska 54)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W/61 (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Mireczek : patoopowieść o moim ojcu / Aleksandra Zbroja. - 262, [2] strony : ilustracje ; 22 cm.

Autor

Zbroja Aleksandra

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Zbroja, Aleksandra Alkoholizm w rodzinie Dorosłe dzieci alkoholików (DDA) Ojcowie i córki

Gatunek

Powieść biograficzna Powieść

Prawdziwa, poruszająca opowieść o próbie odnalezienia ojca, którego zabrał alkohol. Wklepuję na fejsa komunikat, że to koniec, że umarł nagle i niezapowiedzianie, że nie miałam okazji poznać własnego ojca, ponieważ on wolał wódę. I jabole, i browary, i pewnie nawet denaturat, bo był uzależnionym typu menela, który zasrywa sobie nogawkę spodni, śmierdzi w autobusie i zalega na dworcach. Potem usuwam to o denaturacie oraz dworcach. Piszę, że ojciec zmarł nagle i że mi smutno. Po chwili dodaję: „Choć już wiele lat temu mi zabrały go demony plątające się po jego trzewiach i głowie. Nie znaliśmy się — spotykałam głównie tego z trzewi i głowy, który podpowiadał mu, co robić. Że poza wódką jest tylko strach, że nic nie warto. Żeby dał sobie spokój. Tato, przykro mi, że tak się stało. Dzięki Tobie uczę się współczuć. Może to taki ostatni prezent, od Ciebie dla mnie”. Słowo „tato” kłuje w oczy, ale w całą resztę przez chwilę wierzę. Potem zostaje tylko to kłucie. „Tato”, „papo”, „papko”, językowe narzędzia tortur. Źrodło: lubimyczytac.pl

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia (ul. Siennieńska 54)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. W/82-3 (1 egz.)