Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do zmian 2019. Tom I i II
/ Henryk Pietrzkowski, Małgorzata Malczyk, Joanna Studzińska, Marta Romańska, Marcin Dziurda, Joanna Bodio, Sławomir Cieślak, Radosław Flejszar, Jacek Gudowski, robert Kulski, Maciej Muliński, Aleksandra Klich, Łukasz Błaszczak, Józef Jagieła, Tadeusz Zembrzuski, Jarosław Stasiak, Anna Machnikowska, Anna Kościółek, Katarzyna Gajda-Roszczynialska, Monika Michalska-Marciniak, Joanna May, Olimpia Marcewicz, Małgorzata Sieńko, Andrzej Torbus, Andrzej Jan Szereda, Joanna Derlatka, Andrzej Olaś, Joanna.
-
Wolters Kluwer Polska SA ; IBUK Libra, 2020.
-
1972 s.
Komentarz stanowi kompleksowe, dogłębne i praktyczne spojrzenie na nowy kształt postępowania cywilnego, uwzględniające zarówno zmiany wprowadzane ustawą z 4 lipca 2019 r., jak i obowiązującą od 1 stycznia 2019 r. ustawą o komornikach sądowych oraz dokonane ustawą z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Przeobrażenia dotknęły wielu instytucji prawa procesowego, tak w postępowaniu rozpoznawczym, jak i egzekucyjnym. Są wśród nich zarówno zmiany oczekiwane oraz usprawniające postępowanie, jak i budzące wątpliwości i kontrowersje. Wiele z nich w istotny sposób wpływa na organizację pracy sądów i przebieg postępowań, kreuje nowe uprawnienia i obowiązki stron oraz zawodowych pełnomocników. Rozwiązania o zasadniczym i rewolucyjnym charakterze (np. wprowadzenie postępowania przygotowawczego, przeciwdziałanie nadużyciu prawa procesowego, czy przywrócenie odrębnego postępowania w sprawach gospodarczych) połączono ze zmianami o mniejszej wadze, co - mając na względzie zakres i obszerność nowelizacji oraz etapowość wprowadzanych zmian – utrudnia jej właściwą analizę i uporządkowanie. Najważniejsze zmiany przyjęte to: wprowadzenie nowych regulacji w zakresie właściwości sądu przyjmując, iż w sprawach o ochronę dóbr osobistych naruszonych przy wykorzystaniu środków masowego przekazu oraz o roszczenie przeciwko bankowi wynikające z czynności bankowej można wytoczyć przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania albo siedziby powoda; zmieniono też zasady ustalania właściwości sądu przy dochodzeniu roszczeń z umów, określając co należy rozumieć przez sąd miejsca wykonania umowy (generalnie miejscem wykonania umowy będzie miejsce spełnienia świadczenia charakterystycznego dla umowy danego rodzaju); odstąpienie od obowiązku stosowania formularzy w postępowaniu procesowym, pozostawiając takie rozwiązanie w postępowaniach nieprocesowych; nowe zasady doręczania korespondencji sądowej przewidujące, że jeżeli pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia, nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a w sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w kpc i nie ma zastosowania przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika; wprowadzenie ogólnej zasady dotyczącej wydawania postanowień przez sąd na posiedzeniu niejawnym, co ma na celu przyspieszenie postępowania, a ich uzasadnienia sporządza się tylko w razie gdy podlegają one zaskarżeniu oraz na wniosek strony; wprowadzenie ograniczenia możliwości podnoszenia zarzutu potrącenia, co ma w intencji ustawy zapobiegać nadużywaniu tego zarzutu. Zgodnie z wprowadzoną przez ustawę zasadą, podstawą zarzutu potrącenia ma być tylko taka wierzytelność pozwanego, która jest niesporna lub udowodniona dokumentem nie pochodzącym wyłącznie od pozwanego, a jeżeli te wymogi nie są spełnione – to tylko wierzytelność powstała z tego samego stosunku prawnego, co wierzytelność dochodzona pozwem; wyodrębnienie instytucji postępowania przygotowawczego w odrębny rozdział „Organizacja postępowania”, który poza organizacją postępowania sensu stricto określa także zasady i sposoby gromadzenia materiału procesowego, na który składają się przede wszystkim żądania i twierdzenia stron oraz dowody. Przyjęcie nowych regulacji dotyczących organizacji postępowania ma przeciwdziałać nadmiernemu przedłużaniu czasu trwania postępowania cywilnego. Zaplanowanie kolejności czynności procesowych sądu i stron, w szczególności kolejności przeprowadzenia dowodów ma prowadzić do rozpoznania sprawy w jak najkrótszym terminie; zobowiązanie pozwanego do złożenia odpowiedzi na pozew pod rygorem wydania wyroku zaocznego czy wyposażenie sądu w kompetencję zarządzenia wymiany pism przygotowawczych wraz z możliwością stosowania sankcji w postaci pominięcia spóźnionych twierdzeń i dowodów. Ustawa przyjmuje bowiem, iż wniesienie odpowiedzi na pozew jest procesowym obowiązkiem strony pozwanej; obowiązkowe nakłanianie stron przez sędziego do ugodowego rozwiązania sporu, a jeżeli tego typu zabiegi okażą się bezskuteczne - sporządzenie przy udziale stron planu rozprawy. Strony będą zobligowane do brania udziału w takim posiedzeniu, przy czym w razie naruszenia tego obowiązku przez powoda sąd będzie władny nawet umorzyć postępowanie, chyba że powód zażąda przeprowadzenia posiedzenia pomimo swej nieobecności albo ją później usprawiedliwi, zaś w przypadku niestawiennictwa pozwanego, niezależnie od sporządzenia planu rozprawy bez jego udziału, sankcją może być obciążenie go wyższymi kosztami procesu; przyjęcie instrumentów przeciwdziałających przewlekaniu procesu przez: wprowadzenie regulacji dotyczących nadużycia uprawnień procesowych, w tym klauzuli generalnej w nowym art. 41 kpc oraz podstaw do finansowego sankcjonowania niewłaściwych lub nierzetelnych zachowań stron, ograniczenie praktyki wnoszenia ciągu wniosków o wyłączenie sędziego, ustanowienie adwokata lub radcy prawnego, sprostowanie, uzupełnienie czy też wykładnię wyroku, jak również ciągu zażaleń. Ustawa wprowadza również jako zasadę sporządzania uzasadnień wyroków w sposób zwięzły; zmiany w zakresie postępowania odwoławczego, m. in. poprzez przyjęcie, że warunkiem wniesienia środka zaskarżenia, np. apelacji, jest uprzednie złożenie wniosku o doręczenie orzeczenia z pisemnym uzasadnieniem. Wniosek o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku powinien zawierać jednoznaczne wskazanie, czy żąda się uzasadnienia wyroku w całości, czy w części, a jeżeli w części – to w jakiej. Wniosek taki podlega opłacie w wysokości 100 zł, przy czym w przypadku gdy zostanie następnie wywiedziony środek zaskarżenia, uiszczona opłata będzie podlegała zaliczeniu na poczet opłaty należnej od tegoż środka; wprowadzenie tzw. postępowania międzyinstancyjnego dotyczącego kontroli formalnej apelacji, które zostaje przeniesione w całości do sądu odwoławczego. W następstwie takiej zmiany wprowadzono regulację, iż w przypadku wniesienia apelacji bezpośrednio do sądu II instancji, sąd II instancji jedynie zawiadomi sąd I instancji o wniesieniu apelacji i zażąda przedstawienia akt; przywrócenie odrębnego postępowania w sprawach gospodarczych; w ramach tego postępowania będzie stosowany większy rygoryzm, gdyż priorytetem ma być szybkie rozstrzygnięcie sprawy przedłożonej sądowi gospodarczemu; wprowadzono zasadę, iż w zakresie postępowania w sprawach gospodarczych dowód z zeznań świadków sąd może dopuścić jedynie wtedy, gdy po wyczerpaniu innych środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy; wprowadzenie zmiany w innych postępowaniach odrębnych takich jak: nakazowe i upominawcze, elektroniczne postępowanie upominawcze oraz postępowanie uproszczone, a ponadto - w niezbędnym zakresie wynikającym ze zmian wprowadzanych w przepisach ogólnych - także pozostałe, w tym postępowanie w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Opracowanie wychodzi naprzeciw oczekiwaniom praktyki, obejmując wszystkie dokonane przez ustawodawcę modyfikacje mające wpływ na przebieg postępowań w sprawach cywilnych i funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. Zawiera czytelne porównanie dotychczasowego oraz aktualnego stanu prawnego, omawia wszystkie aspekty nowelizacji i szczegółowo opisuje kształt modyfikowanych instytucji, odnosząc się do wypowiedzi doktryny i judykatury. Zwraca uwagę na mankamenty nowych rozwiązań i wskazuje zagrożenia, z którymi mogą zetknąć się uczestnicy postępowań sądowych. W książce omówiono zmiany nie tylko do kodeksu postępowania cywilnego, ale również do: ustawy o komornikach sądowych, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym, a także regulacje intertemporalne. Opracowanie zostało przygotowane przez grono 44 specjalistów z zakresu prawa procesowego - sędziów Sądu Najwyższego i sądów powszechnych, adwokatów, radców prawnych i komorników, jak również przedstawicieli nauki: profesorów i doktorów prawa reprezentujących większość ośrodków akademickich. Adresaci:Komentarz jest przeznaczony przede wszystkim dla praktyków – sędziów, adwokatów, radców prawnych i komorników. Jasno i w sposób jednoznaczny ustosunkowuje się do wielu wątpliwości, które wiążą się z nowymi regulacjami. Dzięki temu będzie przydatnym źródłem wiedzy dla wszystkich podmiotów zaangażowanych w prowadzenie postępowań sądowych w sprawach cywilnych. Sprawdź także Kodeks Postępowania Cywilnego KPC oraz nowelizację KPC 2019
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
